สวัสดีค่ะ สำหรับคนที่สนใจเริ่มต้นเรียนมลายู
หลายคนมักถามว่าจะเริ่มต้นเรียนภาษามลายูยังไง
คำตอบคือ รู้จักตัวอักษร ของภาษามลายูก่อนค่ะ ซึ่งจริงๆแล้วก็คล้ายกับภาษาอังกฤษนั่นแหละค่ะ เพียง
แต่มีบางตัวที่ออกเสียงต่างนิดหน่อย เช่น c ออกเสียงเป็น จ.จาน อย่างนี้เป็นต้น เดี๋ยวจะอธิบายให้
ละเอียดแล้วจะรู้ว่าภาษามาลายูเรียนง่ายกว่าภาษาอังกฤษ 10 เท่าเลย
อยากเรียนแล้วใช่มั๊ยล่ะ มาดูกันเลย ว่ามีอักษรและสระอะไรบ้าง
เสียงและอักษรในภาษามลายู แบบรูมี
อักษรรูมี 31 อักษรคือ
อักษรรูมี
|
เทียบเท่ากับอักษรภาษาไทย
|
A
|
อา , -า , อั
|
B
|
บ
|
C
|
จ
|
D
|
ด
|
E
|
เ-อ, เ-, เออ, เอ
|
F
|
ฟ
|
G
|
ฆฺ
|
Gh
|
ฆฺ
|
H
|
ฮ
|
I
|
อี /
|
J
|
ญ
|
K
|
ก
|
Kh
|
ค
|
L
|
ล
|
M
|
ม
|
N
|
น
|
Ng
|
ง
|
Ny
|
ยฺ
|
O
|
โ-/ โอ
|
P
|
ป
|
Q
|
ก
|
R
|
ร
|
S
|
ซ
|
Sy
|
ช
|
T
|
ต
|
U
|
อู / -ู
|
V
|
ว
|
W
|
ว
|
X
|
ซ
|
Y
|
ย
|
Z
|
ซฺ
|
พยัญชนะเดี่ยวในภาษามลายูมี 21
อักษร อันได้แก่ b c d f g h j k l m n p q r s t v w x y z
ส่วนพยัญชนะผสม ในภาษามลายู มี 5 อักษร อันได้แก่ gh kh ng ny sy
สำหรับ สระ ในภาษามลายู เราสามารถจัดกลุ่มได้ 2 กลุ่มเช่นกันคือ สระเสียงเดี่ยว และ สระเสียงผสม
สระเสียงเดี่ยวได้แก่
a = สระ อา e= สระ เออ/เอ i= สระ อี
o= สระ
โอ u= สระ อู
สระเสียงผสม ได้แก่ ai = สระไอ au
= สระ เอา ia = สระ เอีย ua = สระ อัว
iau = สระ เอียว
การผสมคำและการอ่าน
คำในภาษามลายู
โดยทั่วไปแล้วจะเป็นคำที่มี 2 พยางค์ และมีคำ 3 พยางค์บ้างเล็กน้อย
ดังนั้นถ้าหากพบว่าคำฯหนึ่งมีพยางค์ มากกว่า 2 พยางค์ โดยส่วนใหญ่แล้วคำ
นั้นก็จะเป็นคำที่มีการเติมคำอุปสรรคปัจจัยเข้าไปที่หน้าหรือท้ายคำ
ตัวอย่างการผสมคำและอ่านคำที่มี 2 พยางค์
baca
{ บาจา}
อ่าน suka{ ซูกา} ชอบ saya { ซายา} ฉัน kamu{ กามู} พวกเธอ
makan
{มากัน } กิน
minum{มีนุม } ดื่ม rumah
{รูมะฮ์ } บ้าน duduk{
ดูดุก }นั่ง
tulis {ตูลิซ } เขียน dengar {เดองัร
} ฟัง cakap { จากัป } พูด
jalan {ญาลัน} ถนน
dia { เดีย/ดียา} เขา ria { เรีย/ รียา}
ร่าเริง biar {เบียร/บียาร } ปล่อย
ตัวอย่างการผสมคำและอ่านคำที่มี 3 พยางค์
sekolah { เซอโกละฮ์} โรงเรียน tadika {ตาดีกา } อนุบาล
seluar {เซอลูวาร } กางเกง
seluar {เซอลูวาร } กางเกง
senjata {เซินญาตา } อาวุธ sembilan {เซิมบีลัน } เก้า
ตัวอย่างการผสมคำและอ่านคำที่เติมอุปสรรคปัจจัย
menanam
{เมอนานัม} ปลูก membasuh {เมิมบาซุฮ์} ล้าง
membeli{เมิมเบอลี } ซื้อ memberi {เมิมเบอรี}ให้
membeli{เมิมเบอลี } ซื้อ memberi {เมิมเบอรี}ให้
menjual {เมินญูวาล}ขาย mengambil {เมองัมบีล}เอา
penulis{เปอนูลิซ} ผู้/นักเขียน pembaca
{เปิมบาจา}ผู้/นักอ่าน
pemandu {เปอมันดู}นัก/ คนขับ pencuri {เปินจูรี } หัวขโมย
penerima {เปอเนอรีมา } ผู้รับ pakaian {ปาไกยัน} เสื้อผ้า
penerima {เปอเนอรีมา } ผู้รับ pakaian {ปาไกยัน} เสื้อผ้า
minuman
{มีนูมัน } เครื่องดื่ม makanan{มากานัน}อาหาร
durian{ดูเรียน } ทุเรียน rambutan {รัมบูตัน } เงาะ
durian{ดูเรียน } ทุเรียน rambutan {รัมบูตัน } เงาะ
tulisan { ตูลิซัน} ลายมือ
perusahaan
{เปอรูซาฮาอัน} อุตสาหกรรม
pendapatan{เปินดาปาตัน} รายได้
pendapatan{เปินดาปาตัน} รายได้
pembacaan {เปิมบาจาอัน} การอ่าน
penulisan {เปอนูลีซัน } การเขียน
penulisan {เปอนูลีซัน } การเขียน
เป็นไงบ้างคะ ไม่ยากใช่มั๊ยล่ะ แล้วบทความหน้าจะอธิบายว่าเขาสร้างประโยคกันยังไง บายค่ะ
เซอลามัตติงฆัล (ลาก่อน)